Slotreflectie

Muzische groei

Voor zo ver ik mij kan herinneren, heb ik nooit muzo gehad. Vroeger knutselde we heel veel en hielden we ons vooral bezig met knippen en plakken. Vanaf het vijfde leerjaar leerde we dan ook nog blokfluit spelen en daar bleef het dan ook bij. In het derde middelbaar heb ik ook een jaar muziekschool gevolg om de basis van notenleer onder de knie te krijgen maar tot mijn screening van muziek op de hoge school was ik voor zo ver ik weer nog niet in aanraking gekomen met muzo.

De eerste lessen muzo kan ik mij nog heel goed herinneren omdat ik mij ontzettend ongemakkelijk voelde toen. Ik ben een erg introvert persoon en opeens kregen we bewegingsexpressie waarbij je plots over de grond moest rollen. Dit was een hele aanpassing voor mij. Het meeste keek ik uit naar de lessen muziek omdat ik dacht dat ik mijn notenleer meer ging uitbreiden en dat ik de mogelijkheid ging krijgen om een instrument te leren bespelen. Niets was minder waar, dat was helemaal niet waar muzo om draaide. 

Bij elk domein kreeg ik zo een koude emmer over mij heen, dit was niks wat ik ooit eerder gezien had en het was een erge klus om mijn visie op muzo aan te passen. Maar ik wou ontzettend graag leren hoe ik een goede muzocoach kon worden. Ik deed elke les mee en probeerde met een zo open mogelijke houding naar de lessen te komen.

Zo kwam ook mijn eerste muzoles in het vierde leerjaar. Nu ik daar op terug kijk, zie ik pas wat een grote ramp dat toen was en hoe veel ik al gegroeid ben door alle sessies bij te wonen. Ik vind dat ik het meeste gegroeid ben in bewegingsexpressie. 3 jaar geleden kwam ik met heel veel schrik naar de les omdat deze lessen compleet uit mijn comfortzone liggen terwijl ik deze nu met veel enthousiasme meedoe. Dit waren de lessen waar ik mij volledig in kon laten gaan en alle stress van mij kon gooien. Door zelf zo te groeien doorheen dit deeldomein, weet ik ook hoe rustgevend deze lessen kunnen werken. Daardoor ben ik deze lessen ook meer gaan geven. In mijn eerste 2 jaar van de opleiding ging ik dit vak als de pest uit de weg, maar nu is dit een vak dat ik graag in elke stageperiode wil inlassen. (Dit is jammer genoeg niet gelukt dit schooljaar omdat beweging de tweede week gepland stond en ik maar één week stage gegeven heb.)

Het deeldomein waar ik het minste in gegroeid ben, is beeld. Ik vind dit een geweldig deeldomein om lessen rond uit te werken, maar zelf ben ik er helemaal geen krak in. Ik heb ontzettend weinig fantasie en ik kan ook niet weergeven wat ik voor ogen heb. Daardoor slaag ik vaak vast in de beeldlessen op de campus. Maar als ik deze lessen geef in stage haal ik echt wel het onderste uit de kan. Ik wil niet dat mijn kinderen zich even hulpeloos voelen zoals ik me soms voel tijdens de sessies. Daardoor probeer ik heel concreet te werken en met genoeg tussenstapjes zodat de kinderen toch een goede structuur hebben.

Hoogte- en dieptepunten

Ik zie het eerste jaar van de opleiding eigenlijk als mijn hoogtepunt omdat ik toen met alle deeldomeinen kennis maakte en ik toen eindelijk wist wat muzo eigenlijk is. Ik geef eerlijk toe dat mijn muzolessen nu 10 keer beter zouden zijn dan toen, maar het gevoel van "ik weet eindelijk wat muzo is" zal me nooit ontgaan. 

Maar ik heb tijdens de opleiding ook een zwaar dieptepunt gehad. Dit was vorig schooljaar het geval toen ik mijn feedback kreeg van de module muzische school. Ik begon erg aan mezelf te twijfelen, klopte mijn muzische visie dan toch niet? Waar liep het verkeerd? Ben ik dan toch niet gemaakt om een leerkracht te zijn? Dit heeft geduurd tot aan deze module. Mijn stage liep ook mis omdat ik zo hard aan me twijfelde. Ik vond geen muzo-opdrachten waar ik oprecht tevreden om was. Ik had geen muzische tussendoortjes meer en ik keek al helemaal niet uit om de module opnieuw te doen. Wat als het weer even slecht loopt als vorig schooljaar? Ik heb geen flauw idee hoe ik dat ga overleven.

Toen heb ik tegen mezelf gezegd: Kizzy, zet je voor 200% in, doe enthousiast mee en haal het onderste uit de kan om de muzodag top te maken! Ik heb me suf gewerkt om een goede bijdrage te leveren in onze spelgroep. Uren aan een stuk doorgewerkt om alles tip top in orde te krijgen. En ik denk dat we er als groep toch in geslaagd zijn om een uitstekend muzisch spel uit te werken. Uit die dag heb ik zo veel voldoening gehaald dat langzaam maar zeker mijn muzische overtuiging weer terug aan het komen is.

Actuele visie

Ik heb het geluk om op een geweldig goede stageschool gestaan te hebben en zij hebben mij echt laten inzien wat muzo allemaal teweeg kan brengen in het schoolgebeuren. Ik heb daar nog heel veel bijgeleerd om een goede muzische school te zijn. Ook heeft de muzodag mijn visie weer verbeterd. Toen ik zag hoe creatief de kinderen de hele dag aan het werk waren was dit echt een openbaring voor mij. Ik hoef echt niet angstig tegenover muzo te staan. Ik moet het durven omarmen en voornamelijk mee durven te experimenteren!

Ik sta nog steeds met een bang hartje tegenover muzo maar stilaan is dit aan het beteren. Ik begin mijn spirit van vorig jaar weer terug te krijgen en ik hoop deze zeker nog te verbreden. Ik blijf dagelijks inspiratie halen van sociale media en ik blijf projecten vinden die ik later zeker nog eens wil uittesten. En net dit zorgt er voor dat ik niet opgeef!